Korte docu: VIP-room op Focus Beroepsacademie

Begintitel NP Onderwijs met kop: VIP-room geeft rust

Muziek klinkt. Kyra Versteeg, derdejaars Zorg en Welzijn aan de Focus Beroepsacademie, loopt door de gang van de school, haalt haar jas uit een kluisje en zegt:

Toen corona kwam, toen zat ik alleen maar op mijn kamer. Ik kwam eigenlijk ook niet beneden, ik kwam alleen beneden om wat te eten en te drinken. Dus ik hield mijn gevoelens en mijn dingetjes waarmee ik zat heel erg bij mezelf. En ja, dat heeft me wel veranderd naar wie ik zeg maar nu ben.

Kyra zit in een lokaal en vertelt:

Ik denk: als corona er niet was geweest, dat ik meer open was en minder verlegen naar mensen die ik niet ken.

Rysiednhely Confessor, vierdejaars Zorg en Welzijn aan de Focus Beroepsacademie, zit in het praktijklokaal en vertelt:

Tijdens corona belden we soms wel eens een keer, zo van hoe gaat het met jou of hoe gaat met jou? En dan voelde je via de telefoon naar elkaar toe dat het een beetje verdrietig was, of ja, een beetje eenzaamheid.

In beeld is een groep leerlingen in de les. Rysiednhely zegt:

Ik ben sociaal ingesteld, dus ik hou meer van fysieke contacten, één op één met iemand praten of gewoon in een kring. Dat werkt voor mij beter. Maar doordat het op de laptop was, was het heel erg beperkt, heel ver van elkaar. En dat is gewoon voor mijn gevoel heel erg anders.

Annemarie van der Gaag-Sinke, programmacoördinator Nationaal Programma Onderwijs, komt in beeld en zegt:

De coronapandemie en de schoolsluitingen hebben veel effecten gehad op leerlingen. Leerlingen moesten thuis onderwijs volgen, misten vriendjes en vriendinnetjes, misten medeleerlingen, en konden zich thuis ook vaak minder goed concentreren.
Om leerlingen zo goed mogelijk weer op weg te helpen, heeft de overheid het Nationaal Programma Onderwijs ingesteld. Met dit programma krijgen scholen extra middelen en wordt er kennis gedeeld om leerlingen die extra hulp te bieden om weer goed op weg te komen.
Het programma is nu twee jaar bezig, en we zien dat vooral rondom welbevinden er heel veel speelt. En misschien wel meer dan we in eerste instantie dachten. We zien dat leerlingen minder lekker in hun vel zitten, dat ze zich moeilijk kunnen concentreren, dat ze niet meer zo goed weten hoe ze zich in de klas moeten gedragen, en dat ook de motivatie echt een knauw heeft gekregen van deze pandemie.
Daarom willen we graag kennis rondom welbevinden delen, en delen hoe scholen het aanpakken, zodat andere scholen daar ook weer van kunnen leren. Elke school vult dat op zijn eigen manier in, binnen de kaders van de menukaart.

Muziek klinkt. Beeld van een vlag en de ingang van de Focus Beroepsacademie, gevolgd door beeld van het interieur.

Evelyne Visser, docent Nederlands en medewerker van het zorgteam op de Focus Beroepsacademie, staat in de hal van de school en vertelt:

We zijn hier op de Focus Beroepsacademie. Ik ben zelf vooral werkzaam in klas 3 en klas 4. We hebben corona nu gelukkig weer achter ons kunnen laten, maar nu merk je bij veel kinderen toch wel de gevolgen daarvan.
Wat ik vooral bemerk is dat kinderen wat sneller geïrriteerd zijn, soms een korter lontje hebben als je ze ergens op aanspreekt. En als ik daar goed over nadenk, denk ik dat het ook mogelijk te maken kan hebben met het feit dat ze ten tijde van corona best wel minder toezicht hebben gehad dan dat ze gewend waren.
En waar doel ik dan op? Nou als ik dan bedenk: we hadden online lessen, de verantwoordelijkheid lag natuurlijk bij de leerling om die ook echt goed te kunnen volgen, ouders waren mogelijk aan het werk, konden hun kind misschien niet aansporen om de lessen goed te volgen. Ja goed, en wij moesten ze natuurlijk maar erbij houden, en op een afstand is dat lastig.

Beelden van een werkplein in de school en een poster die stilte vraagt wegens examens, terwijl Evelyne zegt:

Ik merk ook bijvoorbeeld bij mijn leerlingen in klas 4, nu we midden in de examens zitten, dat zij mij vooral aangeven: ja mevrouw, we hebben twee jaar online les gehad, stof gemist, en nu moeten we ineens weer gewoon alles kunnen.

Evelyne in de hal:

Wat bij mij ook echt wel het gevoel geeft dat ze zelf veel meer druk ervaren, van 'nu moet ik presteren, en gaat mij dat eigenlijk wel lukken?'

Kyra zit in een lokaal en zegt:

Het heeft best wel wat met mijn schoolprestaties gedaan. Ik had sowieso al heel veel hulp nodig met lezen, want ik heb dyslexie, en die hulp had ik online gewoon niet. Dan kwam ik in een groep terecht waar je dan met elkaar ging praten en weet ik wat allemaal. Maar dat hielp bij mij tótaal niet. Online praten is gewoon niet echt iets voor mij, gewoon beter face to face. Online is het echt zó anders en totaal níet fijn.

Rysiednhely zit in het praktijklokaal en vertelt:

Toen corona kwam, moest ik alles zelf thuis doen, en dat had heel veel negatieve of minpunten voor mij, want ik heb meestal zelf geen overzicht omdat ik ADD heb. En ja, dus was alles heel erg rommelig voor mij, ik maakte niks meer want ik had het overzicht gewoon niet. En ik probeerde het wel zelf, maar dat ging gewoon niet. Dus heb ik wel geprobeerd met mijn mentor één keer in de week te bellen, maar dat was niet altijd mogelijk door de drukte en alles maken, dus ja...

Evelyne staat in de hal van de school en zegt:

Naast docent ben ik ook counselor binnen het ondersteuningsteam van de Focus Beroepsacademie. Daarin begeleid je kinderen, voer je voornamelijk gesprekken met leerlingen over het welbevinden. En wat ik daar vooral heb uitgehaald na corona, is dat leerlingen aangeven zich toch wel veel somber gevoeld te hebben, alleen, eenzaam.
En als je dan toch wat dieper daar op ingaat en daar naar vraagt, dan geven zij ook wel inderdaad aan dat ze de sociale contacten heel erg hebben gemist. Ouders waren aan het werk, ze waren alleen thuis, ze konden niet afspreken. De reuring binnen de school, wat natuurlijk ook echt hoort bij pubers, ja dat hebben ze gewoon heel erg gemist.

Kyra zit een lokaal en zegt:

Ik zat alleen maar op mijn kamer, gewoon in mijn eigen kringeltje zeg maar, en dat heeft me wel heel erg veranderd. Want ik was eerst een meisje dat heel veel naar buiten ging, met heel veel buurmeisjes en buurjongetjes spelen, en weet ik veel wat allemaal. En dat werd gelijk minder toen corona kwam.

Evelyne in de hal van de school:

Als counselor voer je natuurlijk al vaker het gesprek met de leerling over het welbevinden.
Toen ik bemerkte eigenlijk dat de leerlingen in het algemeen niet zo goed in hun vel zitten, dan ga je toch vaak wat dieper op het gesprek in. Als ik bespeur dat een kind niet goed in het onderwijsproces zit, of er niet bij is met zijn gedachten, dan kun je als docent natuurlijk wel je stof er doorheen willen jassen, omdat je wilt dat ze wat leren, maar goed, een kind komt natuurlijk pas tot leren als het ook die intrinsieke motivatie heeft.

Beeld van voetbaltafel in de hal van de school, voor een muur met motto’s. Evelyne zegt:

Dus het is wel van belang denk ik om het gesprek met de leerling aan te gaan: wat schort eraan, waar zit je mee?

Evelyne in de hal van de school:

We zijn natuurlijk heel erg blij dat we binnen deze school een VIP-room hebben kunnen creëren, wat staat voor Very Important Puber, waar de kinderen een soort uitvalsbasis hebben. Waar ze gewoon even tot rust kunnen komen, waar ze even uit dat onderwijsleerproces kunnen, als ze even, ja, niet in staat zijn om te kunnen deelnemen.

Muziek klinkt. Beelden van de bibliotheek, de kluisjesruimte en een bordje aan de muur

Rysiednhely zit op een bank in de VIP-room en vertelt:

Dit is de VIP-room. Hier zat ik altijd als ik iets nodig had of even een boek moest lezen of even mijn gedachten kwijt wou.

Kyra zit aan een tafel in de VIP-room en zegt:

In de VIP-room zit ik eigenlijk altijd aan deze tafel, omdat ik hier gewoon mijn laptop, mijn boekje en weet ik het wat allemaal gewoon lekker bij me kan hebben. Ik zit hier heel vaak omdat ik heel snel allemaal prikkels voel, en dan kan ik hier gewoon tot rust komen in mijn eigen space. Gewoon lekker mijn werk doen.

Saskia den Outer, medewerker van de VIP-room op de Focus Beroepsacademie, staat in de VIP-room en vertelt:

De VIP-room wordt nu ongeveer twee jaar gebruikt. Inmiddels hebben ongeveer 200 leerlingen een VIP-pasje. Wanneer leerlingen in de klas zitten en bijvoorbeeld overprikkeld zijn, en de behoefte hebben om naar de VIP-room te komen, dan zetten ze hun pasje in. Ik krijg dan van de docent een berichtje via Teams, met het verzoek of de leerling naar de VIP-room mag komen. Dan krijg ik ook te horen waaraan behoefte is. Ik vang de leerlingen hier op en dan gaan we kijken hoe we ze verder kunnen helpen.

Rysiednhely zit op een bank in de VIP-room en zegt:

Hier kreeg ik ook altijd hulp van mevrouw Den Outer. Ze heeft me geholpen als ik wel eens vastzat of iets niet begreep. Had ze heel veel geduld om het uit te leggen. Ze heeft me ook geleerd om wat zelfstandiger te worden, mijn eigen planning te maken en zo wat verder uit de VIP-room te gaan. En yes, dat heeft me best wel veel geholpen.Ik kom hier wat minder vaak, ben er een beetje uitgegroeid, maar ik kan altijd weer terugkomen als ik nog wat nodig heb.

Kyra zit aan een tafel in de VIP-room en zegt:

En als ik iets niet begrijp of snap, dan kan ik het altijd hier aan de docent vragen. Aan het begin van het jaar ben ik hier bijna elke dag geweest, en nu is dat wel echt een stuk minder omdat het gewoon, ja, een soort van beter met mij gaat zeg maar.

Saskia staat in de VIP-room en vertelt:

Dagelijks vangen we ongeveer twintig leerlingen op. We merken dat er vooral leerlingen komen uit leerjaar 1 en 2. Ja, die hebben toch het meeste onrust nog in hun lijf. Leerlingen uit leerjaar 3, die zijn eigenlijk al veel rustiger geworden. Die weten hoe ze moeten plannen. Die hebben echt wel wat kunnen doen met de tips die wij ze hier gegeven hebben, dus we zien hun veel minder.

Evelyne in de hal van de school:

Ten tijde van corona bemerkte ik wel dat de in mijn ogen mooie driehoek ouder-school-kind voor mij eigenlijk een beetje in disbalans was geraakt. Je merkt toch dat je elkaar een beetje kwijtraakt, wat logisch is: een kind zit thuis, moet online les volgen, ouders gaan naar hun werk en hebben dat toezicht niet. En ja, dan komen ze weer terug naar school en dan zitten ze weer fysiek in de klas, achter een tafeltje, en dan moeten ze weer leren léren.

Kyra in een lokaal:

Toen ik weer op school kwam, kon ik altijd eigenlijk wel naar mijn mentor toe en toen ook wel een schoolvriendin. En ja, dat heeft me ook wel geholpen, gewoon weer sociaal contact.

Rysiednhely in het praktijklokaal:

Toen ik terug op school kwam, voelde ik me zekerder over mijn schoolwerk en gewoon over hoe alles ging op school. Ik kon sneller leraren bereiken voor schoolwerk als ik ergens mee vastliep, en dat voelde echt... een goed gevoel voor mij dat ik gewoon echt meer overzicht had, meer dingen kon doen, meer dingen kon inleveren. Dat maakte me ook gewoon echt vrolijk. En ook door iedereen weer te zien op school, sociale contacten te hebben. Het was echt heel mooi. Het was écht heel mooi ja.

Eindtitel met mededeling dat er nog veel meer interventies zijn te vinden op de site van het NP Onderwijs, en de oproep om eigen verhalen en ervaringen te delen met OCW